Een Magische reis.

Gepubliceerd op 3 april 2023 om 13:36

Ik loop richting het magisch bos, een vuilniswagen blokkeert de weg. Voorzichtig, de modder vermijdend loop ik erom heen, mijn blik wordt getrokken naar een bepaalt punt. In de modder ligt een penny. "A penny for your thoughts".
Met de penny in mijn hand vervolg ik in stilte mijn weg naar het bos. Mijn brein draait op volle toeren. Mijn leven voelt altijd zwaar. Ik ben lichamelijk te zwaar.

Al vanaf vroege leeftijd gaf ik mijn energie weg, liet anderen mijn leven bepalen. Ik voelde me altijd zwak en klein. Nou ben ik maar 1.58 haha. Klein, letterlijk en figuurlijk dus. Vaak had ik de gedachten wanneer mag ik mijn eigen leven gaan leven.
Alsof ik getroffen wordt door de bliksem, komt er een gedachten in mij op. Het is niet alleen dat ik mijn energie weggaf, maar ik heb een aantal personen letterlijk jaren gedragen. Oef, daar mag verandering in komen. Zij mogen hun last zelf gaan dragen. Ik weet, het zal me niet in dank afgenomen worden. Maar ook zij mogen hun eigen pad gaan lopen. Wat ze ermee doen is niet meer aan mij. Ik doe dit vanuit (zelf)respect, zachtheid en liefde.

Tijdens mijn tocht door het bos, alleen met mijn gedachten, genietend van de omgeving, heb ik ergens mijn last achtergelaten. Ik voel me, ondanks de wat zware tocht, steeds lichter worden.
We komen bij een ondiepe stroom. Deze moeten we oversteken. Het ondiepe water komt van een waterval, is steenkoud en stroomt behoorlijk.
De bedding ligt vol stenen. Ik zet wankelend, voorzichtige stappen richting de overkant. Het enige wat ik denk, is: Help, hoe kom ik zonder in het water te vallen aan de overkant.
Mijn “gebeden” worden verhoord. Een dame die met haar rubberlaarzen al naar de overkant is gegaan, komt terug mijn kant op en reikt haar hand naar mij en vraagt of ik hulp nodig heb. Graag neem ik deze hulp aan. Zij begeleidt mij met geduld naar de overkant. Dankbaar en blij, met tranen in mijn ogen kijk ik haar aan. Een lach komt op mijn gezicht, ik bedank haar en in mijn gedachten, in stilte, wens ik haar een rijk leven.
Aan de overkant aangekomen weet ik dat ik door de stroom te zijn overgestoken, ik mijn last aan de andere kant heb laten liggen.

 

Kijk hier mijn korte video van het stromende water: https://youtube.com/shorts/hfmhJhGzGA4 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.