Wanneer ik naar mezelf keek, zag ik mezelf niet. Wanneer ik naar mezelf luisterde, hoorde ik mezelf niet. Ik kon mezelf niet horen.
Als ik mezelf niet zie of hoor, hoe kan een ander mij dan zien of horen.
Jaren hield ik mezelf klein, wie zat er immers op mij te wachten. Ik hield me op de achtergrond, verwaarloosde mezelf. Make up droeg ik al jaren niet meer.
‘s Ochtends trok ik iets uit de kast om aan te doen. Het was niet belangrijk wat ik aan had, want immers niemand die mij zag. Mijn katten malen er niet om hoe ik eruit zie. Die hielden van mij zoals ik was. (Misschien is ook dat een illusie en verwachten ze alleen een hap eten, schoon drinken, een schone kattenbak en op tijd een aai over de bol). Een zachte schoot om op te liggen. Ik ben niet de slankste dus die schoot is iig zacht. Sarcastisch over mezelf.
Ik lachte, maar van binnen huilden ik en vaak niet alleen van binnen. Ik had niet de drive en moed om dit te veranderen, ook al wilde ik het heel graag. Of was ook dat een illusie. Had ik de ballen niet om verandering aan te brengen in de situatie.
Wanneer ik in de spiegel keek zag ik een vrouw, niet tevreden met zichzelf, die zichzelf niet in de ogen durfde kijken. Een schaduw, een schim.
Langzaam, begon ik mezelf te zien en te horen. Het was alsof ik langzaam ontwaakte, als een bloem die open bloeide. Ik wilde graag het podium pakken. Ik wist dat ik dan wel met mij oude zelf moest afrekenen. Het ging niet vanzelf, het was keihard werken aan mezelf. Mezelf terug fluitend wanneer ik weer eens in mijn oude patroon verviel.
Ik ging me beter verzorgen wat kleding betreft. Ging meer bewegen en vaker de deur uit om te wandelen of omdat ik met andere vrouwen had afgesproken. Tijdens mijn wandelingen maakte ik vaak foto’s, het leek wel of de kleuren van de bloemen steeds mooier en feller werden. De wereld kreeg kleur.
Ik zorgde dat mijn haar goed zat. De volgende stap was dat ik weer een beetje make up op mijn gezicht deed. Ik keek in de spiegel en zag mezelf, ik kon mezelf zien.
Nu ben ik zover dat ik mezelf KAN zien.
Eindelijk.
Zoals Brun Mars zingt: Just the way you are.
Een mooie mantra.
Als ik je gezicht zie
Is er niets, wat ik zou willen veranderen
Want je bent geweldig
Zoals je bent
En wanneer je lacht
Staat de hele wereld stil en kijkt een moment
Want meisje je bent geweldig
Zoals je bent
Reactie plaatsen
Reacties